India – Khajaro & Varanasi

Hoi allemaal!

Het heeft even geduurd maar we hebben weer fatsoenlijk internet!

Nadat we ‘s avonds nog bij de grafmonumenten in Orchha waren geweest, zijn we de volgende ochtend naar het paleis in dezelfde stad gegaan. Midden in dit kleine dorpje staat namelijk een paleis bestaande uit 3 grote delen, één bekend om zijn fresco’s, de andere om de vele torentjes (de derde was erg klein en een redelijke ruïne … ).

We hebben hier een uurtje rondgekeken, wat erg mooi en grappig was: er zijn veel verschillende gangen en trappen, dus je weg vinden was niet makkelijk! Ook kwamen we hier voor de eerste keer weer meerdere toeristen tegen, dat was alweer even geleden!

Hierna door naar Khajuro, de ‘kamasutra tempels’. En ja, ze zijn idd wat de naam zegt: tempels met erotische beelden aan de buitenkant! Deze tempels zijn al ruim 1000 jaar oud, maar sommige mensen zouden er nu nog rode oortjes van krijgen wij hebben de middag rustig over het terrein gelopen en alle tempels rustig bekeken: je ontdekt iedere keer weer iets anders!
Het dorpje zelf was helemaal niks, veel verkopers die je naar hun winkel willen praten en irritante riksja rijders. Er zat wel een goed Italiaans restaurant aan de overkant waar we zijn gaan eten: erg lekker eten, Nederlandse eigenaar en een keertje geen Indiaas!

Hierna door naar Varanasi, een van de belangrijkste plaatsen voor Hindoestanen (samen met Rishikesh, de 2 voeten van Shiva zouden in deze plaatsen hebben gestaan). In Varanasi willen de Hindoestanen sterven en gecremeerd worden omdat zij geloven dat zij dan direct naar de hemel gaan in plaats van weer reïncarneren. Je hebt hier dan ook 2 grote ‘burning ghats’, een soort trappen direct aan de Ganges waar openlucht crematieplaatsen zijn. Een van de twee ghats is zelfs 24 uur per dag in gebruik. Je kunt hier als toerist dus ook gaan kijken, hoewel je geen foto’s mag maken. Heel apart om te zien, op het moment dat de houtstapels branden, branden namelijk als eerste de doeken waar ze in liggen weg waardoor je degene die gecremeerd wordt ook daadwerkelijk ziet liggen (de delen die ‘uitsteken’, zoals het hoofd, de handen en de benen …). Hoewel het toch geen luguber gezicht was en er ook geen droevige sfeer hangt. Als tegenpresentatie dat je mag kijken, moet je in het nabijgelegen hospice een donatie doen voor hout voor de volgende die overlijdt …

Doordat wij de herrie in India ontzettend zat zijn, hebben we besloten in 1 dag naar de grens van Nepal te rijden en over te steken. Een lange rit maar dan kunnen we eindelijk een keer rustig slapen zonder al het getoeter en de drukte van India!

Groetjes,

Cathelijne en Rutger