China – rijden!

Hoi allemaal!

We hebben hier beduidend minder internet dan in andere landen dus minder mogelijkheid tot updates …

De laatste dagen hebben we iedere keer maar één nacht in een plaats geslapen omdat hier in Tibet nu vooral de omgeving mooi is tijdens het rijden. De wegen zijn een afwisseling van gravel en asfalt, alhoewel de Chinezen hier druk bezig zijn om alles te asfalteren. De uitzichten zijn telkens weer fenomenaal en het is erg stil op de weg, we stoppen dan ook vaak om even rustig te genieten. De dorpjes waar je zo nu en doorheen rijdt zijn vooral klein en zien er schattig uit met de typische Tibetaanse stijl huisjes. De mensen zijn erg aardig en zwaaien als je aan komt rijden. Af en toe stoppen we er even en geven we wat lolly’s aan de schattige kinderen te geven. De plaatsen waar we slapen zijn wat groter en voelen alles behalve warm aan. Nergens is verwarming er is soms elektriciteit en stromend water is er vaak ook niet aangezien de leidingen vast gevroren zijn. ‘s Avonds hebben we soms geluk om een Tibetaans restaurantje te vinden, niet omdat het eten er zo geweldig is (Yak Yak en Yak), maar omdat deze plekken vaak een kacheltje hebben zodat het toch nog enigszins te doen is. Het Chinese eten vinden we zelf beter, maar deze restaurants zijn totaal niet verwarmd zodat je met je handschoenen aan moet eten. Terug in het hotel is het snel in je slaapzak kruipen en wachten tot je tenen weer warm worden … brrrrrrrr … en dan maar hopen dat je er ‘s nachts niet uit hoeft om te plassen.

Omdat we met een aantal Europeanen zijn, moest nieuwjaar natuurlijk gevierd worden! Na aankomst in het dorpje voor de nacht bleek het vooral weer uitgestorven te zijn … geen bar, weinig winkels, koud en guur … Maar er moest natuurlijk vuurwerk komen, dus Rutger er met de gids op uit! En ze hebben van alles gevonden: Chinees siervuurwerk voor een fractie van de prijs van Nederland! Voor zo’n 5 euro heb je een heleboel knal- en siervuurwerk. Dus ‘s avonds eerst uit eten, en daarna op de hotelkamer, met bier en snacks maar wel koud, wachten tot het 12 uur is! Het voelt toch vreemd om als enigen elkaar gelukkig nieuwjaar te wensen en daarna de enigen op straat te zijn om in het pikkedonker vuurwerk af te steken! Maar toch gedaan en wat mensen wakker geknald

De dagen daarna bleek dat er op verschillende passen onderweg sneeuw lag … Voor ons geen probleem, maar voor onze medereizigers op motoren een grote uitdaging! De motoren hebben in totaal 2 dagen op een truck gestaan om de bergpassen over te rijden, deze zijn hier namelijk gemiddeld ruim 5000 meter … Alles onder de 4600 meter wordt niet eens aangegeven op kaarten, dus we hebben wel eens voor verrassingen gestaan en de motoren een handje moeten helpen met het overrijden van ‘lage’ passen …

Inmiddels zijn we aangekomen in Shangri-la, waar we 2 nachten slapen om bij te komen van het vele rijden. Hier is een mooie binnenstad waar we vanavond nog even doorheen hebben gewandeld na het eten van een pizza! Want dat was lang geleden, ze hebben hier vaak alleen Chinees eten. Erg lekker, maar 2 keer per dag en dan verschillende dagen achter elkaar is wel heel veel!

Morgen gaan we weer onderweg, nu geen bergpassen meer en gaan we langzaam in hoogte naar beneden ( de gemiddelde slaapplaats in Tibet was boven de 4000 meter!).

Groetjes,

Rutger & Lijn