Pakistan – Quetta, en naar Sukkur

De volgende dag zijn we Quetta ingegaan, nadat we de auto hadden geprepareerd voor het volgende deel van de reis, in het begin een beetje onwennig en vooral ik een beetje angstig, na alle verhalen op internet. Maar na een tijdje op straat, we mochten zonder escorte op straat als we maar voor 6 uur ‘s avonds terug zouden zijn, bleek het heel erg mee te vallen. De waren erg aardig, hoewel ze wel staren (ik weet nu hoe een aapje in de dierentuin zich moeten voelen, ze stoppen echt en blijven je met open mond nastaren …). De stad was druk, maar wel redelijk georganiseerd. Hoewel de belangrijkste regel in het verkeer lijkt te zijn: blijf zo veel mogelijk op je eigen weghelft, maar als de andere kant sneller is, dan pak je die toch? snelheidslimieten kennen ze hier ook niet, mensen rijden gewoon zo hard als mogelijk, hoewel ze erg bewust zijn van het verkeer, dus het gaat tot nu toe nog iedere keer goed.

De eerste opgave was het vinden van een pinautomaat … Er zijn veel banken, maar daar kunnen wij niet pinnen met onze passen, we moesten dus de halve stad door om een goede te vinden. Maar dat gaf wel een goed beeld van het ‘centrum’ van Quetta. Naar de bank hebben we dan ook gelopen. Op de terugweg wilden we met een tuktuk, maar toen we er 5 minuten inzaten, bleek het spitsuur te zijn en hebben we maar besloten verder te lopen. Wewaren er namelijk ook niet helemaal zeker van of hij wel wist waar ons hotel was en we wilden het risico niet lopen op een plek te komen staan waar we geen idee hadden waar we waren

De volgende opgave was een internet café om een stukje op de blog te posten … Na een zoektocht bleek geen enkele wifi te hebben, dus met alle gegevens op een memory stickie een cafeetje binnen gegaan. Hier bleek dat alle pc’s in kleine hokjes stonden, op zich geen probleem, behalve toen we besefte dat je er niet eens met 2 personen in kon zitten … Dus half in het halletje hebben we de blog geüpdatet, hoewel we de laatste foto’s geen nieuwe naam konden geven: de stroom zou er binnen een minuut afgaan (dat gaat hier op gezetten tijden dus iedereen weet wanneer het gaat komen) … Dan valt alles uit en kan de generator, die iedere winkel hier heeft, aangezet worden.
Als laatste hebben we nog wat eten voor onderweg gekocht, de rit naar Sukkur is weer lang en we moeten niet verhongeren
We waren precies voor 6-en terug in het hotel, dus dat kwam goed uit. Daar hebben we ook gegeten, we mochten immers de deur niet meer uit, en zijn we op tijd naar bed gegaan, de escorte zou er ok 6:30 zijn …

Na een redelijk korte nacht op tijd klaar voor de escorte … En die kwam maar niet … Om kwart over 7 maar eens geïnformeerd bij de receptie en na een belletje zouden ze er echt binnen 5 minuten zijn, wat er dus 15 werden … De escortes kunnen echt niet op tijd zijn, ze komen wanneer zij er zin in hebben … Terwijl we volgens het hotel toch een rit van 10 uur voor de boeg hadden: escorte tot de grens van de provincie Beluchistan, waarna we in Singh zelf zouden kunnen rijden. Maar 50 km buiten Quetta konden we ineens zelf gaan rijden! Heel relaxt! Ze doen dat alleen als het echt veilig is en wij konden mooi ons eigen tempo bepalen. De rit was erg mooi, we kwamen door bergen, maar ook het gebied dat overstroomd is geweest. Je ziet er de resten nog goed van: lege akkertjes en veel tenten van de UNHCR, de refugee organisatie van de VN. Het gebied zelf is wel erg mooi, heel groen en de nieuw geplante akkertjes maken het geheel af.

Ondertussen hadden we weer escorte, maar nu heel efficiënt: als er overgenomen moest worden, dan stond de volgende al naast de weg te wachten die met ons mee optrok, we hoefde dus niet iedere keer te wachten.

Het laaste stuk naar Sukkur konden we weer zelf rijden, hoewel dit heel traag ging: hier hield de weg echt op, soms zelfs echt letterlijk, en dat voor de ‘national highway of Pakistan ‘ (ze hebben er 1).

Maar goed, om 4 uur waren we in Sukkur, toch een stuk sneller als verwacht! We hebben het beste hotel uit de stad (voor onze maatstaven toch echt niet heel schitterend, maar het is schoon en ik heb geen hangwc ). We kunnen dus rustig slapen voor de volgende rit van morgen. Hopelijk is de escorte nu wel op tijd (jawel, we mogen de stad wel zelf inrijden, maar niet uit …).

Groetjes,

Cathelijne en Rutger