Na een week Laos was het weer tijd om door te gaan richting onze eindbestemming, Singapore. Laos was erg leuk maar toch behoorlijk overspoeld met Amerikaanse en Europese backpackers. Op naar Cambodja via het uiterste zuiden van Laos over een grens die bekend staat door zijn “stempel bijdragen”. We zijn benieuwd hoeveel ze ons extra willen laten betalen maar hadden besloten om deze corruptie niet te gaan sponsoren. Eenmaal aangekomen begon het al met de uitstempel voor Laos: “4$ please”, volkomen onzin natuurlijk dus ik vertel streng dat ik niet bereid ben zijn “extra” salaris te betalen en dat ik ook gewoon moet werken voor mijn centen in Nederland. Dit maakt echter niet te veel indruk dus vroeg naar de baas en pakte tegelijk mijn telefoon om de ambassade te bellen. Echter ook geen succes. Dan maar de tactiek van “wij hebben tijd genoeg”, even uitstrekken op het bankje en wijzen naar onze daktent deed de man beslissen om toch maar gewoon een stempeltje te zetten, alhoewel met een zuur gezicht. Het volgende was de desinfectie van de auto en het meten van onze temperatuur, weer betalen natuurlijk! “5$ please” … stom genoeg hadden ze ons de papieren al gegeven dus we lopen zonder iets te zeggen door. Een halfslachtige poging om het terug te pakken mislukt. Een keer boos schreeuwen dat ze van de pot gerukt zijn, hielp om ze terug in hun hok te sturen. Volgende stop, immigratie, de visa zijn gewoon 20$. We vullen de papieren in en geven 40$, de mannen geven het meteen terug en zeggen dat het 46$ is. Deze mannen waren moeilijk te overtuigen, intimiderend en boos vraag ik zijn naam en bluf dat ik naar de officier verderop zal gaan. Eenmaal weglopend roepen me ze me terug en geven voor de normale prijs onze stickers in mijn paspoort. Volgende loket, het instempelen … hier staan weer mensen die $ moeten betalen. Ik geef mijn paspoort, de man stempelt en ik krijg netjes onze paspoorten terug zonder een woord van betalen. Blijkbaar hadden ze al gehoord dat ik een boel stennis had geschopt en begrijpen ze dat we al heel wat grenzen hebben gezien.
Eenmaal over de grens is de weg leeg, nauwelijks auto’s of andere voertuigen. Hier en daar zien we wat huizen en er zijn veel grote plantages met ananas en bananen. Het zier er duidelijk een stuk armer en minder ontwikkeld uit dan Laos. Eenmaal dichter bij Kratie, onze eerste stop, wordt de weg erg smal en loopt hij vlak langs de Mekong rivier. Links en recht staan een veel huizen op palen en er spelen een boel kinderen, sommigen met en sommigen zonder kleren, de ouderen liggen in hangmatten onder het huis te schommelen. Het deed ons een beetje aan Afrika denken. In Kratie aangekomen zoeken we naar een slaapplek.
Bij een hotel naast de rivier vragen we of we mogen kamperen, de man stemt meteen toe wat ons een goed gevoel geeft over de vriendelijkheid van de mensen hier. ‘s Ochtends worden we bezweet wakker, duidelijk dat het tropisch warm begint te worden met een aardig hoge luchtvochtigheid. Cathelijne had voor vandaag een route door het binnenland gepland. We gaan de Mekong volgen tot aan Phnom Penh, de hoofdstad. Eerst nog even tanken bij een van de dubieuze tankstationetjes. Onze tactiek om te voorkomen dat we door slechte diesel stil komen staan is om telkens kleinere hoeveelheden te tanken. Hiermee voorkom je dat je niet met een helemaal volle tank slechte brandstof zit. Na een paar kilometer onderweg te zijn veranderd het asfalt al snel in een zandweggetje, we kunnen er rustig over heen rijden. Als we door de dorpen komen worden we telkens toegezwaaid en de kinderen vinden het fantastisch om hun paar woorden Engels te gebruiken. Na een uurtje of 3 rijden veranderd het zandweggetje in een gatenmassa die onberijdbaar lijkt. We stoppen en verkennen hoe en of we dit maanlandschap kunnendoorkomen. Snel komen er mensen uit het dorp om te helpen. Een paar vrouwen verderop bieden ons wat fruit en drinken aan want het is tropisch warm. Een jonge met een fiets leidt ons de weg en na een half uurtje kunnen we het weer alleen af. Een hele gave spannende 4×4 ervaring waar onze Defender zich weer perfect heeft kunnen bewijzen!
De weg vervolgt zich weer langs de Mekong en we genieten van de mensen en mooie uitzichten. Af en toe gaan we over een bruggetje waarvan we ons afvragen of die wel bedoeld is voor een auto. Na een paar uur komen we bij een grote brug in aanbouw. Hier kunnen we duidelijk niet verder en we proberen door de rivier te rijden. Een aantal lokale mensen wijst richting een maïs veld dus dan maar die kant uit … dit pad leidt uiteindelijk tot de oever van de Mekong en we stoppen. SHIT, het lijkt dat we niet verder kunnen wat betekend dat we hele eind van ongeveer 7 uur weer terug moeten. Twee vissers komen naar ons toe en we vragen hoe we verder kunnen, ze spreken geen woord engels maar na een tijdje wijzen ze naar onze telefoon, blijkbaar willen ze bellen. Toen ze klaar waren maakten ze een gebaar dat we moesten wachten. Vanuit de verte zagen we na een poosje een boot aankomen. Eenmaal dichterbij leek het een ferry die ook nog eens groot genoeg was voor onze auto, YES! De boot brachten ons over de Mekong richting Kampong Cham waar de weg weer asfalt werd, en vanuit hier waren we in paar uur in de hoofdstad, Phnom Penh.
We zijn moe van de hitte en al het rijden dus besluiten een hotel te zoeken. Dit blijkt echter niet zo makkelijk, hotels met een parkeerplek zijn erg duur. In een buitenwijk vinden we een aantal guesthouses, allemaal Chinees. Bij de eerste rijden we naar binnen en krijgen meteen een kamer toegewezen, zonder ook maar uit te auto te moeten komen … erg raar. Naast de kamer was een carport waar de auto in kon en konden de meteen naar binnen. Eenmaal binnen zagen we een tweepersoons bad en andere zaken waaraan duidelijk was dat we in een soort afwerkplek terecht waren gekomen. Dus maar snel doorrijden naar een groot hotel een stuk verderop. Ik ga naar binnen om te vragen of ze plek hadden. Eenmaal bij de receptie zaten er een stuk of 50 vrouwen opgelijnd .. zucht …. we rijden terug naar de stad en pakken een hotel weliswaar ver boven budget maar we zijn moe en willen slapen.
Groeten,
Rutger en Cathelijne
Daar moet je dan wel voor betalen
We zijn het nog niet vaker tegen gekomen … Maar hier stonden er wel 10 op een rij (zoals vaak .. Ze verkopen allemaal het zelfde op een bepaalde plek .. Er is niemand die denkt: zij verkopen thee, laat ik er cakejes bij verkopen!)
Ik zie alleen maar tanks
No road at all!!
Lekkerrrrr!!!!
Ik zou niet onder die losse stenen gaan staan!!
Doodzwijgen dan is het er niet?
Stoere foto, Lijnie!
Dit bord staat ook langs de weg tussen Heeze en Someren erg he!
Ik was ook niet meegegaan hoor!!
Rutger moet inderdaad een topdag hebben gehad!!
Mooie foto, maar wel geen echt strandweer!
Wat grappig! Hoe toevallig kan het zijn dat je er twee op hetzelfde moment tegenkomt?
Wat raar, al die dure auto’s die op deze foto staan. Dat valt me meteen op!
Je mag wel weer heel veel in die bunker!!
Goede vermomming!!
Was dat wel met een gids?
Hier werd dus wel enige zelfwerkzaamheid gevraagd!
Een echte safari!
Ziet er niet zo camping-achtig uit.