Hoi allemaal!
Vanuit Warschau zijn we vroeg vertrokken richting de grens van Polen met wit-rusland. Onze bestemming, Brest, ligt een paar KM over de grens. Na zo’n twee uur rijden op bijna verlaten weggetjes, met de grens post in de verte, zien we een politie auto staan. Een agent stapt op de weg en stopt ons. Een heel verhaal in het pools maar ineens roept hij, “Papieren”. Die geven we hem ook netjes waarop hij een boekje pakt met de Poolse verkeersregels. 80 waar we 45 mochten, shit … de man begint druk te schrijven en na een kwartier vraagt hij om het boete bedrag van 200 zloty, cash uiteraard. Aangezien we ver van alle steden af zitten vertel ik hem dat we geen geld hebben en moeten pinnen. Dit plan werkt perfect want na het aanbieden van een appel en een banaan wrijft de man door over zijn hooft en roept, “go go”!
Eenmaal bij de grens aangekomen staan er zo’n 30 auto’s te wachten. We denken mooi dat zal allemaal wel snel verlopen. Polen uit ging ook redelijk snel, paspoorten en autopapieren laten zien we we konden door. Wel allemaal erg gereguleerd: het wachten voor een stoplicht tot je naar het raampje mag rijden, daar wordt streng alle documentatie gevraagd en bekeken. Na een klein uurtje rijden we een brug over naar de wit-russische kant. Aan het einde van de brug krijgen we papiertjes bij ons paspoort en de auto, sommige in het Russisch. Toen begon het lange wachten in de rij voor controles … Tussendoor hebben we vast de verzekering gekocht (€ 17,- dus valt niet tegen)! Na zo’n 2,5 uur staan we eindelijk bij het eerste loket, paspoortcontrole. Dat gaat al tergend traag (waarom is ons een raadsel…), maar nadat het het klaar is moet de auto tijdelijk worden ingevoerd: nog meer stempels, formulieren, controles etc … Aangezien we geen Russisch kunnen lezen sluipen er fouten in de ingevulde papieren. En als er dan iets fout is gedaan door een eerder loket, moeten we weer terug (nou ja, Rutger …) om het te laten veranderen … Bij andere grenzen die we hebben gedaan losten we dit op door een brede glimlach en een dosis humor maar deze ambtenaren schijnen dit niet te waarderen en lijken stuk voor stuk last te hebben van een permanent ochtendhumeur .. haha echt super grappig om mee te maken 
Na ruim 5 uur rijden we dan toch het land in .. YES!
Eenmaal in Brest eerst maar eens op zoek naar een hotel. Er zijn er meerderen, waarvan het overgrote deel erg oost-blok aandoet (grote, grijze gebouwen). Ook allemaal een beetje vreemd en we hebben het idee overal opgelicht te worden met prijzen (ineens zijn de prijzen 2 keer zoveel als op het bord, wat de prijzen is per bed in een twee-persoons kamer …) Dat hebben we nog nooit meegemaakt. Uiteindelijk besloten om maar een heel sjiek hotel te pakken, dan hebben we een goede prijs, mooie kamer en lekker ontbijt. Het moet maar! ‘s avonds nog een tijdje door Brest gelopen en daar pizza gegeten. De stad voelt plezierig aan en de mensen zijn erg aardig. Wat meteen opvalt is het ontbreken van alle schreeuwerige reclames en haastige mensen, best relaxed eigenlijk zo Maar ook de Russische kledingstijl: die is precies zoals je verwacht van de beelden van tv 
De volgende dag hebben we het fort bezocht. Een soort monument voor de 2e Wereldoorlog, maar dan communisme stijl. Stemmige marsmuziek, en veel grote gedenkbeelden. Hier kon je ook een Sovjet-legeruniform aantrekken. Deze kans kon Rutger niet voorbij laten gaan! Zie foto’s Hoewel wij er nogal lacherig over deden leek het voor de andere mensen hier een hele serieuze aangelegenheid. Sommige liepen dan ook, heel serieus, met het pak de complete site rond.
Hierna naar het “museum of train technology”, eigenlijk een verzameling oude treinen waar je gewoon in en op mocht klimmen in veel gevallen. En dat voor € 0,70 entreegeld pp
We zijn daarna meteen doorgereden naar het nationale park: Belovezhskaya Pushcha, zo’n 60 km boven Brest. Hier hebben we ongeveer 16 km door het park gefietst (het laatste oerbos van Europa) en hebben we de mini dierentuin bezocht, om de buffels te zien waar het park bekent om is.
Na een nachtje daar kamperen zijn we naar Minsk, de hoofdstad, gereden. We zijn grotendeels binnendoor gegaan, met stops in Mir en Nesvizh om de kastelen daar te bezoeken. Vooral de laatste had zo in Frankrijk kunnen staan!
In Minsk zitten we in een ‘Sovjet’ stijl appartement, aan alles is gedacht zelfs de wodka drinkende mensen aan de achterdeur. We gaan nu de stad bezichtigen, vanavond volgen de foto’s!
Groeten vanuit een (sinds vandaag) regenachtig Minsk!
Cathelijne & Rutger
)!
