Laos – Eindelijk warm weer!

Eindelijk zijn we dan in zuidoost azië ! China was een beleving maar vermoeiend en koud, dus we vinden het helemaal niet erg om in Laos te zijn. Na binnenkomst leek al meteen het verschil met China : het originele landschap is vergelijkbaar, alleen in Laos staan de originele bossen nog overal en zijn er alleen kleine boertjes met kleine veldjes. De natuur is dus veel meer in tact. je ziet dan ook hoe China eruit heeft gezien vroeger. En eerlijk gezegd vinden wij al die natuur veel mooier dan al die veldjes.
De mensen leven hier, vooral in het noorden, nog in de traditionele houten huisjes op palen, hoewel iedereen een schotel en dus tv heeft, ook hier kan dus niemand meer zonder tv

De eerste nacht zijn we vlakbij de grens gebleven, Rutger was helemaal niet lekker en heeft dus vooral geslapen. Maar de dag erna dan toch echt Laos ingereden! Door kleine, schattige dorpjes richting Luang Prabang, een stad met Europese achtergrond, wat je nog goed terugziet in de bouwsteil van de stad. ‘s Avonds gegeten in een Belgisch restaurant, eindelijk gewoon westers eten, en waar we ook de eerste vuchtensapjes dronken, die kun je blijkbaar door heel zo Azië veel krijgen dus daar zijn wij heel blij mee! Ook hebben ze hier echte baquettes, met kaas!

De volgende dag aan de auto besteed: van binnen en buiten schoonmaken, opruimen, poetsen en opnieuw indelen nu er geen gids mee inzit. Ook even door de hoofdstraat gelopen met winkeltjes en restaurantjes. Erg leuk, maar wel veel meer toeristen dan wij gewend zijn!

De dag erna eindelijk wat aan echt sight-seeing gedaan: op ons dooie akkertje een aantal tempels en een uitzichtpunt bezocht in de stad zelf.

Toen vonden we het tijd worden om weer verder te rijden, naar het zuiden. Eerst een bezoek gebracht aan de Plain of Jars, een klein gebied waar 2000 jaar oude, grote, vazen staan waarvan ze geen idee hebben waarvoor ze dienden of waarom ze precies daar staan. Daar wordt de oorlog uit de jaren ’60 duidelijk: er staan borden dat ze hier UXOs hebben opgeruimd (unexploded ordanances, ofwel onontplofte bommen) en we moeten tussen de gekleurde steentjes blijven, want dan loop je in het gebied dat ze ontruimd hebben … Een heel apart gevoel omdat je weet dat er nog een heleboel moet liggen en dat ze zelfs niet een heel toeristisch gebied kunnen ontdoen van deze bommen … Onderweg zijn we ook al een aantal keer borden tegengekomen waarin landen worden bedankt voor het sponsoren van deze opruimingsprojecten. Er ligt hier dus nog een heleboel! Daarna offroad (we wisten eigenlijk de staat van de weg niet, niemand kon ons dat vertellen), het was veel zand, en we hebben zelfs een paar uur moeten wachten voor een aardverschuiving om daaraan 4×4 door over de ‘nieuwe’ weg te ploeteren, en een aantal keer een grote rivier moeten oversteken! Spannend dus, maar wel heel leuk.
De dag erna wilden we weer zo’n soort route rijden, maar de weg bleek nu echt veel te slecht (veel grote gaten waardoor we van alles kapot zouden rijden aan de auto), en zijn we dus omgedraaid. Hierdoor hebben we wel een stuk binnenland van Laos gezien, erg mooi! De hoofdweg door het land is erg praktisch en snel, maar de omgeving daarvan is niks aan …

We zitten nu in Tha Thaek, vanuit waar we vandaag door gaan rijden naar Pakse, vlakbij de Bolevan Plateau, waar we morgen een rondje gaan rijden en dan door naar het echte zuiden: de 4000 islands!

Groetjes,

Cathelijne en Rutger