Iran – Esfahan

Gister aangekomen in Esfahan na een 400km lange rit door bergachtig woestijnlandschap. Aangezien we laat waren vertrokken werden we het laatste uur getrakteerd op een fantatisch mooie zonsondergang. Een tiental kilometers voordat je de Esfahan binnen rijdt is veel industie te vinden. Dat was goed te merken aan onze ogen die rood geirriteerd raakten door de enorm vieze lucht die duidelijk zichtbaar als een geel / zwart deken over de vlakte lag. Gelukkig viel het in het centrum, waar we moesten zijn, wel mee. Waarschijnlijk komt dit doordat de veelal oude en vieze trucks de stad niet in mogen.

‘s Avonds hadden we geen zin om uitgebreid te eten en zijn we bij Kadiz geweest, een McDonald cloon en een van de gekopieerde concepten en producten uit de US. De cola bijvoorbeeld, ZamZam en de Lays Chips MazMaz. Aangezien dat de gewone Coca Cola ook te koop is, is het wachten op de eerste echte McDonald.

De volgende ochtend hebben we rustig uitgeslapen en zijn we op zoek gegaan naar ontbijt. Er zijn hier geen mooie ontbijtzaakjes of supermarkten waar ze alles verkopen: ieder winkeltje heeft 1 soort product. Er is dus wel een bakker, maar deze heeft geen beleg en in de wijde omgeving is geen ander zaakje te ontdekken dat wel iets van beleg heeft. Dus maar op zoek naar een zaakje waar alles kant en klaar was. Dat hebben we gevonden! Rutger had een hamburger (jawel ), en Cathelijne een soort zoet broodje met een vulling van groente … Een normale boterham met iets erop kennen ze hier niet (ook in de hotels zijn de ontbijtjes in Iran nogal karig).

Na dit stevige ontbijt zijn we Esfahan ingegaan. Als eerste kwamen we uit bij en park, waar we doorheen zijn gelopen en het paleisje daar in zijn gegaan. Hierna nog een stukje door het omliggende park waarbij we bij een groepje mannen uitkwamen die zaten te schaken. Toen de partij over was werd aan Rutger gevraagd of hij wilde schaken: dat heeft hij aangenomen. Het werd een enorme toeloop van mensen die beide partijen hielpen met de volgende zet. Maar Rutger heeft uiteindelijk gewonnen, een hele sensatie hier

Hierna doorgelopen naar het grote paleis, waar we thee hebben gedronken en rustig alles bekeken hebben. Om te gaan eten hadden we Imam Square uitgekozen, het een na grootste plein van de wereld na het plein in Bejing. Hier hebben we een traditioneel gerecht besteld waar een hele handleiding bij zat, gelukkig kon er iemand helpen.

Morgen zijn we nog een dagje in Esfahan en zijn we van plan de Moskee te bekijken en een kleine reparatie doen aan de auto (niets ernstigs).

Groeten,

Cathelijne en Rutger